kwiecień to będzie __uj

W taki piękny sposób zaczynamy kolejny post... nawet kompatybilnego gifa nie mogłam znaleźć, więc będziecie się musiały obejść smakiem :').

Wczorajszy dzień było w cholerę dziwny. Obudziłam się stosunkowo wcześnie, zrobiłam maturę z angielskiego i nie wiedziałam co potem ze sobą robić. Jako, że była sobota - posprzątałam w domku. No ale nadal czegoś mi brakowało - wystarczyło spojrzeć przez okno. 17 stopni na plusie, słońce, po prostu pogoda idealna. Pod wieczór wyszłam na spacer i poczułam zapach prawdziwej wiosny: palącego się drewna (no tak, Polacy zobaczą słonce i już od razu ogniska), grilla, różnych roślinek i taką błogość w powietrzu. Z utęsknieniem słuchałam śpiewu ptaków... tak bardzo przypominało mi to wszystko poprzednią wiosnę, gdy jeszcze przyjaźniłam się z ludźmi, z którymi teraz nie chciałabym mieć do czynienia. Zauważyłam, że komfort (czy fizyczny, czy psychiczny) to dla człowieka ostoja, ale jak wiemy w pewnych sferach działa na nas destrukcyjnie. Może teraz zamiast siedzenia całymi dniami nad książkami, spędzałabym czas z nimi? Ale czy to byłoby tego warte? Nie pisałam Wam jeszcze o toksycznych znajomościach, które przeżyłam i w samą porę udało mi się od tego typu ludzi uwolnić. Teraz mam kilku dobrych znajomych, z którymi spotykam się od czasu do czasu i pasuje mi to. 

Wczoraj zjadłam na śniadanie jajko sadzone z bekonem i jakimiś warzywkami (nie miałam na nie zbytnio ochoty, ale są niskokaloryczne + witaminy, więc stwierdziłam że trochę ogórka i pomidorka nie zaszkodzi). I to tyle. Miało to ok. 300kcal; tak właściwie +/- 270, ale staram się to podwyższać chociaż troszkę, bo nigdy dokładnie nie możemy być pewni, co ile w sobie zawiera ;). Dzisiaj z kimś się spotykam w sprawach można rzec "biznesowych", potem pewnie pójdę na jakieś jedzonko - dzisiaj daję na luz i w sumie to I don't care about this. Nie przesadzę, ale też nie będę liczyła każdego kęsa. 

W przyszłym tygodniu wleci notka o dietach, chcę ją ładnie napisać, bez chaosu żeby była przejrzysta i of course MERYTORYCZNA (zabawne słowo w sumie). Może przygotuję jakieś własne propozycje "jedzeniowe" na rzecz tego wpisu, zrobię zdjęcia - zobaczymy jak wyjdzie!

Tak pod koniec to współczuję wszystkim motylkom, którym usunięto blogi. Z jednej strony mnie to bawi co Google wyprawia, a z drugiej to przykre - stracić wszystkie wpisy, można rzec, że kawałek swojej historii/życia. Jak widzę blogi o jakiejś naprawdę "powalonej" (delikatnie mówiąc) tematyce, to nikt nic z tym nie robi - a jak jakaś osoba opisuje swoją przygodę z odchudzaniem, już jest gigantyczny problem. Starajcie się odwołać do tego i spróbować powalczyć o zlikwidowane blogaski - a jak się nie uda, GO GIRLS!!! zawsze można stworzyć nowego :D!