tęskno mi za pięknym ciałem...

Witajcie kruszyny. U mnie na wadze 57,5 kg. Nogi, twarz i dłonie są tak napuchnięte, że omijam lustra szerokim łukiem. Mój brzuch już nie jest taki płaski - i dlatego zamiast narzekać od dzisiaj zaczęłam akcję powrotu do 54-53 kg, jak sprzed 3 tygodni. Od okropnej ilości węgli i cukru, które jadłam na potęgę - mój trądzik na twarzy i plecach pogorszył się o................... cholernie spory procent. Z jednej strony cieszę się, że jest już ciepło bo jem mniej; natomiast z drugiej nie mam ochoty na robienie czegokolwiek (nawet odbębnienie treningu). Jak już osiągnę wagę pierwotną, zacznę rzeźbić konkretne partie... chociaż to też nie jest do końca pewne, zależy jak będzie wyglądała moja sylwetka. Jestem typem gruszki, więc moje biodra są szersze od reszty a nogi całkiem nieźle rozbudowane. Dopóki nie będą dostatecznie szczupłe o rzeźbie nie ma mowy, chociaż obawiam się że geny i tak "zrobią co zechcą" niezależnie od ćwiczeń. Ale jak wspomniałam zaczęłam już dzisiaj - wleciał interwał, co prawda zjeb_na kondycja nie pozwoliła mi na dokończenie jednej serii to i tak jestem dumna. Dodatkowo zaczęłam się uczyć kilku nowych języków, więc pozostaje mi i tak sporo czasu na ogarnianie swojego ciała.

Na koniec trochę nuty optymizmu - odrobinka inspo dla każdej z Was.

no pain no game